محمد هادی ابوالحسنی؛ احسان رضایی
چکیده
زمینه و هدف: پسماندهای جامد شهری در لندفیل در طول یک فرآیند تبدیل بیوشیمیایی که تجزیه زیستی نامیده میشود، به گاز لندفیل تبدیل میشوند. گاز لندفیل محصول فساد زباله قابل تجزیه است که حاوی 60-40 درصد متان و مقادیر مختلفی از دیگر گازها میباشد. مطالعه حاضر با هدف تخمین گازهای زیست محیطی در لندفیل شماره 1 شاهینشهر (کل گاز لندفیل، گازهای ...
بیشتر
زمینه و هدف: پسماندهای جامد شهری در لندفیل در طول یک فرآیند تبدیل بیوشیمیایی که تجزیه زیستی نامیده میشود، به گاز لندفیل تبدیل میشوند. گاز لندفیل محصول فساد زباله قابل تجزیه است که حاوی 60-40 درصد متان و مقادیر مختلفی از دیگر گازها میباشد. مطالعه حاضر با هدف تخمین گازهای زیست محیطی در لندفیل شماره 1 شاهینشهر (کل گاز لندفیل، گازهای متان و دیاکسیدکربن)، مقایسه میزان گازها در طول 30 سال و همچنین بررسی توان این لندفیل جهت استحصال انرژی انجام شد. مواد و روشها: محیط مورد پژوهش، لندفیل شماره 1 در کارخانه بازیافت شاهینشهر (اصفهان) واقع در کوههای جعفرآباد بود که ظرفیت آن در سال 1389 تکمیل شده و ارزیابی گازهای لندفیل در آنها صورت گرفته است. در این مطالعه میزان کل گازهای تولیدی، متان و دیاکسیدکربن با استفاده از مدل تخریب مرتبه اول در طول 30 سال و میزان این گازها در لندفیل از سال 1392 تا سال 1422 محاسبه شد. یافتهها: بر اساس نتایج بهدست آمده، میزان گازهای لندفیل در طول زمان کاهش یافته است. بیشترین گاز متان و دیاکسیدکربن تولید شده به ترتیب در حدود 350 و 950 هزارکیلوگرم در سال 1392 و کمترین مقدار متان و دیاکسیدکربن تولید شده به ترتیب در حدود 57 و 157 هزار کیلوگرم در سال 1422 برآورد شده است. حجم کل گازهای تولید شده در این لندفیل طی 30 سال حدود 15 میلیون مترمکعب برآورد شده است، که 27 درصد جرم آن را متان و 73 درصد آن را دیاکسیدکربن تشکیل میدهد. میزان گاز متان و دیاکسیدکربن در طول 30 سال به ترتیب حدود 5 و 13 میلیون کیلوگرم پیشبینی شده است. نتیجهگیری: بهطور کلی با گذشت زمان میزان گازهای لندفیل کاهش یافته است. پیشنهاد میشود جهت استفاده از این حجم گاز، از تکنولوژیهای استحصال انرژی برای کنترل گازهای گلخانهای و تولید انرژی مورد نیاز کارخانه بازیافت شاهینشهر استفاده شود.